Balkona çıksam atlama hissine kapılıyorum
Bu bekleyişler, lüzumsuz sevişler
Kaybolup gidişler, bir daha dönmeyişler
Kırılmış içki şişeleri, etrafta hissiz insanlar
Yarını görecek miyiz diye düşünürken
Ertesi güne ulaşmak her defasında
Bir vapura biniyorum yavaştan, usul usul
Oturuyorum iskele tarafına
Denizi 2016'nın mart ayından beri sevmem
Gözlerimi kapatıyorum ve karanlık
Bir çocuk ağlıyor biraz ileride
Oyuncağı düşmüş denize
Bekleme çocuk, geri gelmeyecek.
Bozuk kapı zilini anımsıyorum sonra
Bir türlü tamir edememiştin
Tebessüm edecekken duruyorum
Sen o trene binip geri dönmediğinden beri
Ben en sevdiğin müziği dinliyorum.
Yağmur yağıyor içerime içerime
Kuşlar ötmüyor, kuşlar uçmuyor
Kaptanlar intihar ediyor teker teker
Mürettebat yas tutmuyor
Güneş artık doğmuyor
Çocuklar hiç gülmüyor
Her yer puslu, her yer karanlık
Gözlerinin kahverengisi kaybolmuş
Kokun ise evimden gitti gideli..
Sen beni öptüğünde akşam üstü
Ay kan kırmızıydı hatırla(!)
30.8.17
-A.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder