"unuttum" diye başlıyorsun mektubuna,
"unuttum ben kuşları..." yazmışsın
ard arda üç tane nokta koyup.
sen acıyla yutkunurken yazmışsın bunu,
ben gözyaşlarıyla okumuşum.
evlere sığamamışım
sokakların en dip, en karanlık yerlerine
atmışım ruhumu, bedenimi, bütün kasvetimi.
oksijenim sigara dumanı olmuş,
bir rüzgar kokusunda
hiç bilmediğim bir kokunun peşine düşmüşüm.
zaman durmuş.
7 aydır güneş doğmamış.
saman alevi misali bir yangın varmış sol yanımda
bir türlü sönmemiş.
insanlar ölmüş,
dünya dönmeyi bırakmış
ve sen kuşları unuttuğunu yazmışsın bana.
kuşlar öldü diyemedim ki ben sana o an.
uçmuyorlar artık diyemedim.
boş bir lunaparka gitmişim de
dönme dolaba binmek için sıra bekliyormuşum gibi bir gece.
bir yaşam belirtisi olmadan,
dolanıyormuşum en tenha yerlerinde kalbinin.
-a
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder