beni sevdiğini göz önünde bulundurursak bir zamanlar
bu bana bahşettiğin güzel bir lütuftu o yıllar
kayıp eşya dolabında bırakılan en saçma eşya gibi
bir yerlerde unutulmuş ama her saniye umut eden
yeniden bir şekilde hatırlanmayı bekleyen bitkin bedenim
dingin ve sessiz sularda yüzen balıklar misali
hep oradalar, ama görünmüyorlar yakından bakmayınca.
düşlerimde seni görememe korkusu düştü içime bir gece
sessiz sedasız çekip gitmek istedim birilerinden
ama terk edeceğim kimseyi bulamadım etrafımda
zifiri karanlık caddelerde, yalnızlığımı paylaştığım
bir ben vardım, bir de kaldırımlar
ağlamaklar yetmedi, ağlayamadım
ağlasam ne değişecekti ki hem
ölmüşüm ben bir kere diyordum
ben ölmüşüm bir kere.
ölü biri daha kaç defa ölebilir biri için.
bir sigara yakıp mezarıma geri döndüm o gece.
-a
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder