sensizlik kılavuzu 1/1

  gidenin bir daha geri gelme gibi bir kavramı olmadığını bildiğim için, beklemiyorum artık seni.
birkaç ay, pencereden saatlerce bakıp durduğum zamanlar da oldu kabul. masaya senin için de bir tabak koyduğum zamanlar da oldu. her sabah fazladan bir fincan kahve yaptığım zamanlar da..
ama bu bir bekleyiş değildi benim için, hayaletinle yaşamayı öğrenmeye çalıştığım bir zaman sonsuzluğuydu. 
hani kaybolursun evin içinde yapayalnız, ne kendinden bir parça bulabilirsin artık, ne de bir arayış içinde olur ruhun. ben hayaletinle yaşamayı öğrendiğim günden beri yaşamıyorum. cesetten tek farkım, sen gelince aklıma oturup bir sigara yakabiliyorum.






                                                                                                                 -a