insan türü ancak kendini mahvedene hayran olur

arabanın farlarını açık bırak ve beni evimin önünden al bu gece

uzun sessizlikler yarat 

sonra da en güzel tebessümünü yerleştir yüzüne

bir denizin kıyısına park et ve bütün gece

birbirimizi seyretmek yerine 

yıldızları izleyelim durmadan,

paketlerce sigaralar tüketelim

ay'ın muntazam ışığı aydınlatsın yüzünün en sevdiğim yerlerini

gün doğumunu karşılayalım bu kez

elin elimde

radyoda en sevdiğim şarkı çalıyor

soğuktan donmayı umursamayalım

denizdeki dalgaların sesine odaklan,

ben de düzensiz nefes alıp verişlerine

bir gece vakti geleceksen hiç habersiz

ve kaybolacaksa yüzün karanlığın ötesinde,

o gün hiç gitme.

                                                                                   -a

night

belli belirsiz ışıklar var

önümde duran saf bir yüz

duraksamalar yaşıyorum

radyodan gelen cızırtılar

sessizliği bozuyor

dans eden iki insan var

ve onları seyreden biz

galaksiler bizim o an

mutsuz bir ressamın

çaresizlik dolu tablosu

bir köprüden

diğerine atlıyor bedenlerimiz

uzaktan söylenen şarkılar

nahoş bir havaya bürünüyor sokaklar

gitmek mümkün mü böyle bir geceden birden

kaybolmamak için tut elimi, tut

ışıklar çoğalıyor

kulaklarımda o şarkı çalıyor durmadan

hiç durmadan

hız trenine biniyoruz

kalbimi geride bırakıyorum o an

titreyen vücuduma hakim olamıyorum

yok oluyorsun

yok oluyorsun gecede

yüzün silindi beynimde

unuttum seni yine yazmayı şiirlerimde.

                                                  -a

           

                                          29.1.18

JADA

                                                                                                            -Tupac Shakur

sadecesonbahar/2

yıllar önceydi

bir adam tanıdım

masal kahramanlarını anımsatırdı bana

gözlerinde hep belli belirsiz bir hüzün vardı

gece yarısı konuşmalarımızı özlüyorum onunla

"çok eksiğiz be!"

diye yakınırdık sürekli

bir yerlerde eksiktik,

daha çekilecek yarım kalan bir acımız vardı onunla

ve asla son bulmuyordu.

karabük onunla olduğu için çok şanslıydı.

bir başka gün

incir reçeli'ne* 

aynı gün, aynı saat sinema bileti alıp seyretmiştik o filmi.

görüntülü konuşurken bir büyük devirir,

sürekli var olan ve var olacak olan

acılarımızı biriktirirdik onunla.

genç osman dinler

turgut'tan dizeler okurduk

ve mutlaka bir gün buluşacağımızı söyler dururduk.

6 yıl oldu şimdi

ve

ondan bana kalan tek şey

eksikliğimiz oldu.

hep söylerim,

yine söylerim,

tanıdığım en güzel adamdı...

                                                                                    -a

                                                                        sadecesonbahar'a ithafen..

sadecesonbahar/1

Adam;

"Kaç yıl oldu sahiden?"

Kadın:

"12 yıl, 5 ay."

Adam:

"O kadar oldu mu?

Kadın:

"Evet."

Adam gülümseyerek kadına bakar:

"Saçlarını kestirmişsin. Güzel olmuş."

Kadın:

"12 yıldır uzatmıyorum."

Adam bir sigara yakar.

Sessizliğin yanına, sigara dumanı da eşlik eder onlara.

Adamın sigarası bitene kadar tek kelime etmezler. 

Sigarayı söndürür ve adam bozar sessizliği:

"Fazla zamanım yok, özür dilerim. Kız arkadaşımı yemeğe götüreceğim."

Kadın siluetini bozmaz. Bir sigara yakar.

"Hani iki üç sigaradan sonra çakmak koymak için yer açılır ya pakette mesela..."

der, elindeki pakete bakarak.

"Kaç bedenden sonra yer açılır bana kalbinde?"

Sonra mı? 

Sonrası yok. 

Ekran kararır, film biter.

           

                                                                                                          -a

tuzak

geçmiş  hala  yakıyorsa  canını

geçmemiştir.

unutmaya  çalışırken

hep  biraz  daha  hatırlarsın.

zararı  da  ziyanıyla  aynı

atlatamazsın.

deneme  boşuna

beynini  susturamazsın.

hatırladın  bir  kere

bir  yere  kaçamazsın.

                                                  10.1.19

                 

                                           -a

masada kalanlar

On iki yıldır aynı duvar, aynı soru. Sarhoş musun? Diyemedim ki o zaman
sarhoş değilim, sadece sana bakışlarım sarhoş. Sadece bu Sakarya Caddesi sarhoş.
Belki biraz daha kırılgan, belki biraz daha ürkek, belki biraz daha ağlamaklıyım
ama o kadar. Diyemedim ki kusura bakma ağzıma sıçtın. Diyemedim hiçbir şey,
her şey konuşulmuş gibiydi. Şimdi nasıl anlatayım övünerek bu aşkı. İnsanlar
övünerek anlattıkları şeylerden aslında çoğu zaman utanırlar. Sarhoş ayağına
yattım, bazen en iyisidir, öyle bitti gitti. Masanın üstünde kalanlar boş bira
bardakları, fıstık kabukları, buruşturulmuş sigara paketleri, ağzına kadar dolu
küllük ve ben. Benden geri kalanlar her neyse, işte o. O kadar.
On iki yıldır aynı duvar,aynı soru,tek adım yok, tek cevap yok.

                                                                                                                           -E.S 

5.1.18

Yaşar Usta...
Mahmut Hoca...
Ve nice karakterler...
Işıklar içinde uyu Münir Özkul...
Türk halkına yaşattığın bütün güzel duygular için
binler kez teşekkürler...

*

Sevgili M,
Eğer beni duyabilseydin, parmak izlerimizin dokunduğumuz hayatlardan silinmediğini söylerdim sana ve bir gün mutlaka birbirimizi yeniden bulacağımızı...








                                                                                                                                    
                                                        -a